Το πρόσωπο του μήνα Οκτωβρίου "Εμμανουέλα Μακρή"

“There’s no more magnificent happiness, than the one you give” - Emmanouela Makk taken by poet,G.Ritsos

Ulysses: Εμμανουέλα σε καλωσορίζω στο project ‘An ARTist a month’ και θα σε καλέσω να πεις εσύ δυο λόγια για σένα και τι θα ήθελες να γνωρίζουμε για σένα. E.M.: Καλησπέρα και χάρηκα για τη γνωριμία! Ονομάζομαι Εμμανουέλα Μακρή και γεννήθηκα στη Σάμο το 1986. Σπούδασα Χημικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 2011 επέστρεψα στη Σάμο και ολοκλήρωσα το Μεταπτυχιακό μου, στο Τμήμα Στατιστικής και Αναλογιστικών – Χρηματοοικονομικών Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Εργάστηκα ως καθηγήτρια στο ΔΙΕΚ Σάμου και το 2014 αποφάσισα να ανοίξω εργαστήριο κεραμικής στο χωριό Μανωλάτες Σάμου.

Ulysses: Εξήγησε μας τους λόγους που σε οδήγησαν να ακολουθήσεις τη συγκεκριμένη τέχνη. E.M.: Η συγκεκριμένη τέχνη, η κεραμική, είναι κομμάτι της ζωής μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, γυρόφερνα στο εργαστήριο της μητέρας μου, έπαιζα με τον πηλό, δοκίμαζα κατασκευές, αναμείγνυα χρώματα. Οπότε την αγγειοπλαστική την αγάπησα από τα παιδικά μου κιόλας χρόνια. Ένας άλλος λόγος που με ώθησε να ασχοληθώ σοβαρά με την τέχνη αυτή είναι ότι είμαι η τέταρτη γενιά αγγειοπλαστών, καθώς το εργαστήριό μας στο Καρλόβασι, χρονολογείται απο το 1922. Ο προπαππούς μου Δημήτρης Βαθιώτης, ήρθε ως πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία και έφτιαξε το εργαστήριο συνεχίζοντας τη δουλειά που ασκούσε μέχρι τότε. Στη συνέχεια τον ακολούθησε ο παππούς μου Εμμανουήλ Βαθιώτης μέχρι το 1974. Το εργαστήριο το επαναλειτούργησε η μητέρα μου Σταματία Βαθιώτη μαζί με την αδερφή της Ευαγγελία, το 1979 έως σήμερα. Η γιαγιά μου η Πάτρα (ετών 87), είναι παρούσα όλα αυτά τα χρόνια, δίπλα σε όλους, ζωγραφίζοντας. Και το 2014 πήρα εγώ τη σκυτάλη, προς έκπληξη όλων.

Ulysses: Κατα την ενασχόληση σου με την αγγειοπλαστική βρίσκεις ταύτιση και με άλλες τέχνες; E.M.: H αγγειοπλαστική έχει μεγάλη σύνδεση με τη ζωγραφική, καθώς το οποιοδήποτε σκεύος φτιάχνεις, διαμορφώνεται με τα χρώματα που το γεμίζεις, το «πλούμισμα» που λέγανε οι παραδοσιακοί αγγειοπλάστες. Επίσης συνδέεται και με τη γλυπτική.

Ulysses: Ποια τα συναισθήματα σου κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης ή ολοκλήρωσης του έργου σου; Τι αποκομίζεις κάθε φορά; Ε.Μ.: Για την ολοκλήρωση του κάθε κομματιού απαιτείται αρκετός χρόνος και πολλά στάδια. Ένα κομμάτι άμορφης μάζας πηλού, για να καταλήξει να γίνει παραδείγματος χάρη ένα πιάτο έτοιμο προς χρήση, περνάει 9 διαφορετικά στάδια, κάποιες φορές και παραπάνω. Επομένως όταν ολοκληρώνω κάθε κομμάτι, το παρατηρώ από όλες τις πλευρές, το επεξεργάζομαι, ψάχνω για ατέλειες ή για κάτι που δε με καλύπτει, ώστε να το βελτιώσω. Με λίγα λόγια είναι σχεδόν μαγικό να δημιουργείς χρησιμοποιώντας ένα τόσο απλό και ταπεινό υλικό, όπως ο πηλός, αλλά που χρειάζεται τόση φροντίδα.

Ulysses: Χόμπι ή καριέρα τα όσα κάνεις; Ε.Μ.: Μέχρι το 2014 ήταν χόμπι ή ίσως κάτι που το θεωρούσα δεδομένο, ήξερα οτι ήταν εκεί και με περίμενε. Πλέον όμως είναι το επίσημο επάγγελμά μου. Ταυτόχρονα έχω ενεργή την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του χημικού μηχανικού, που μάλλον θα γίνει αυτό που λέμε «συλλεκτικό κομμάτι», μιας και δε σκέφτομαι να τη χρησιμοποιήσω στο πολύ άμεσο μέλλον!

Ulysses: Τι απεικονίζει συνήθως το έργο σου; Ποια η πηγή έμπνευσης; E.M.: Γενικά δε περιορίζομαι, δοκιμάζω ό,τι μου περνάει από το μυαλό. Ζωγραφίζω κλαδιά ελιάς, δέντρα, ψάρια, αφηρημένα ή ασπρόμαυρα μοτίβα, ακόμα και το γάτο μου τον Άρη, που βγήκε σχέδιο σε κούπες, σε μπολάκια και σε πιάτα! Ως πηγή έμπνευσης μπορούν να λειτουργήσουν τα πάντα γύρω μου και φυσικά τα ταξίδια (σε κάθε ταξίδι μου, γεμίζω εικόνες που αργότερα ίσως βγουν ως σχέδια.)

Ulysses: Οι περισσότεροι καλλιτέχνες θεωρείται πως έχουν απήχηση στο νεανικό κοινό. Ποια η δική σου συμβολή; Πως ανταποκρίνεται ο κόσμος; E.M.: Ο κόσμος ανταποκρίνεται πολύ θετικά στη δουλειά μου, ακούω καλά λόγια. Ασκώντας την τέχνη της κεραμικής, συνεχίζω την παράδοση κάνοντας αυτό που αγαπώ, το οποίο ίσως αποτελέσει ερέθισμα για κάποιους νέους. Επίσης είμαι μια απόδειξη ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις δε καθορίζουν τη μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου, γι’αυτό χαλαρώστε!

Ulysses: Οι δεξιότητες, τις οποίες κατέχεις πως θα μπορούσαν να συσχετιστούν με κοινωνικό έργο; E.M.: Υπάρχουν εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά αλλά και ενήλικες, για όποιον ενδιαφέρεται να έρθει σε επαφή με την κεραμική τέχνη. Παλιότερα είχαμε πραγματοποιήσει στο εργαστήριό μας πρόγραμμα για παιδιά, το οποίο είχε μεγάλη συμμετοχή. Ο χώρος μας είναι ανοιχτός και επισκέψιμος, τόσο για θεωρία, όσο και για πράξη.

Ulysses: Ως προσωπικότητα τι έχεις κερδίσει ως τώρα και τι πιστεύεις πως θα συνεχίζεις να αποκομίζεις απο την πορεία σου; Ε.Μ.: Μέσω της δουλειάς μου, έχω γνωρίσει πολλούς αξιόλογους ανθρώπους, έφτιαξα φιλίες, αντιμετώπισα δυσκολίες που με δίδαξαν πολλά. Επίσης ένιωσα και επιβράβευση με την αναγνώριση της δουλειάς μου από ανθρώπους αλλά και μέσω διαφόρων εντύπων. Ελπίζω και στη συνέχεια της πορείας μου να ζήσω ανάλογες καταστάσεις. Νιώθω ευλογημένη που βρέθηκαν στο δρόμο μου άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα, ξέρουν αυτοί ποιοι είναι και τους ευχαριστώ γι’άυτο.

Ulysses: Θυμάσαι μια δύσκολη στιγμή σε όλη τη διάρκεια της πορείας σου; E.M.: Ως τώρα δε θυμάμαι κάποια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή που αξίζει να αναφερθεί, αν εξαιρέσεις τα κιλά πηλού που πέταξα μέχρι να μάθω να κάνω τροχό!

Ulysses: Ποιοί είναι οι στόχοι σου; Ήταν πάντα αυτοί απο τότε που ήσουν μικρή; E.M.: Στόχος μου είναι να δημιουργώ καινούρια πράγματα, να προχωράω και να εξελίσσομαι, με το να δοκιμάζω καινούριες τεχνικές. Θέλω να παρακολουθήσω και ένα πρόγραμμα σπουδών πάνω στην κεραμική αυτή τη φορά. Τους ίδιους στόχους είχα και όταν ήμουν μικρή, απλά άλλαζε ο τομέας!

Ulysses: Ποιό θεωρείς το μεγαλύτερο πλήγμα της εποχής μας; E.M.: Το μεγαλύτερο πλήγμα της εποχής μας θεωρώ πως είναι η αδιαφορία, εννοώντας πως ο κόσμος κοιτάει «τη δουλίτσα» του και «τη ζωούλα» του. Η απολιτίκ αντιμετώπιση της καθημερινότητας, οδηγεί κατά τη γνώμη μου, σε μια μαζοποίηση όπου πολλοί άνθρωποι δεν αντιδρούν ούτε στο άδικο, ούτε στο κακό, ούτε στον εκφασισμό και τέλος ούτε στο έγκλημα.

Ulysses: Πως αντιλαμβάνεσαι την κοινωνία της πολυπολυτισμικότητας. E.M.: Η κοινωνία της πολυπολιτισμικότητας είναι για μένα η κοινωνία όπου συμβιώνουν άνθρωποι διαφορετικών πολιτισμών, διαφορετικού χρώματος δέρματος, διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων και γενικώς διαφορετικών. Ωστόσο όλοι δέχονται τη διαφορετικότητα, σέβονται το συνάνθρωπο, αλληλεπιδρούν και ανταλλάσουν ιδέες.

Ulysses: Και το μότο σου είναι: E.M.: Το μότο μου είναι ο στίχος του Γιάννη Ρίτσου από το «Πρωινό άστρο» : «Άλλη χαρά/ δεν είναι πιο μεγάλη/ απ' τη χαρά που δίνεις»

Εμμανουέλα, σε ευχαριστούμε για τη συμμετοχή σου στο project ‘An ARTist a month’ και την προθυμία σου να μοιραστείς μαζί μας απόψεις, γνώσεις εμπειρίες, σκέψεις σου. σε θαυμάζουμε για το σθένος να επιτεύξεις τέτοιους στόχους! Θα σου ευχηθούμε κάθε επιτυχία, αέναη έμπνευση σε κάθε σου σκαλοπάτι προς το όνειρο στη δική σου Οδύσσεια!

Μετα τιμής Εκ των διαχειριστών της Καλλιτεχνικής Ένωσης Ulysses.

H Καλλιτεχνική Ένωση επισκέφθηκε το εργαστήρι της πηλοποιού Εμμανουελας Μακρή. Το εργαστήρι και εκθετήριο δηλώνει την καλαισθησία και τις καλλιτεχνικές δεξιότητες της δημιουργού. Μια τέχνη που κληρονόμησε απο τον γνωστό αγγειοπλάστη και συγγενή της Εμμανουήλ Βαθιώτη, κάτοικο Σάμου. Γεμάτη έμπνευση και πρόθυμη να μοιραστεί ιδέες μας ξενάγησε στο χώρο της. Η Εμμανουέλα πέραν των αδιαμφισβήτητων ταλέντων στην αγγειοπλαστική είναι και ένας άνθρωπος με άριστη αντίληψη της φιλοξενίας το οποίο αντιλαμβάνεται o επισκέπτης απο την πρώτη στιγμή που σε υποδέχεται στην πόρτα της!/

Πηγή : Ulysses